Na een wervelende avond met barbecue in juni, zagen we vol verwachting uit naar de filmavond. Maar zoals de golven van de zee, is ook het evangelisatiewerk. Op en af. Telkens zijn we weer op zoek wat de beste weg is om de mensen te bereiken.
De film: “Het kruis in de asfaltjungle” ontroert mij telkens weer. Hoe de liefde van God het taaiste verzet kan breken. Het was een inspirerende film!
Deze avond waren er wel 30 medewerkers, ook uit wat meer verschillende kerken. Dat was bemoedigend. Met zo’ n team kunnen we heel wat doen!
De belangstelling van buiten was gering en leverde slechts 2 personen op. Onze verwachtingen waren hoger maar wij weten niet hoe de Heer er tegenaan kijkt. Wat heeft Hij in deze twee mensen gedaan?
En hoe waardevol is een mensenleven voor Hem? Ik denk dat elke actie in Zijn Naam vrucht zal dragen.
Bovendien is de boze er altijd op uit om ons te ontmoedigen om ons zodoende wijs te maken dat we er maar mee moeten stoppen.
Nou stoppen doen we niet!! Maar wel bidden en zoeken hoe de Heer ons verder wil leiden. Maandagavond zijn we met een kerngroep bij elkaar geweest voor overleg en gebed. Wat vooral naar voren kwam was het feit dat wij er op uit moeten. Zelfs de drempel van het Dok is soms nog te hoog. Op straat zijn vaak de beste gesprekken, zelfs gisteravond nog voor het aanvang van de film. Een van de medewerkers had een heel leuk gesprek over God, Jezus en de Bijbel met een stel tieners. Hij testte met een aantal vragen hun kennis en ze vonden het heel leuk.
De barbecue liep zo goed omdat het buiten was en makkelijk toegankelijk. Ik denk dat het steeds duidelijker wordt, dat dit soort dingen de manier is. Maar hoe gaan we dat gestalte geven? Gaan we meer doen aan straatevangelisatie? Dan denk ik aan toneel. Mime, zang met een maaltijd na afloop?
Ik wil jullie allemaal vragen hierover te bidden, te denken, met ideeën te komen. Want nood is er in Fokkesteeg, dat weten we zeker.
Willen jullie bidden voor de bewoners, de jongelui, die de koffieshop bezoeken en waar heel wat verdriet en ellende gaande is, eenzaamheid, wanhoop enzv.
Dat is ons inmiddels wel bekend. De man die tot geloof kwam, vorige keer, heeft ook gebed nodig, dat hij niet terugvalt in oude patronen en weerstand kan bieden. Tot geloof komen is 1, er naar gaan leven is 2. Er zijn mensen die hem begeleiden maar op dit moment is hij weer moeilijker te bereiken. Laten we hem dragen in gebed!
Ik wil iedereen bedanken die er gister was een ook degene die zulke heerlijke hapjes heeft gemaakt, het zag er allemaal zo gezellig uit!
Als jullie denken iets van God te hebben ontvangen over “hoe verder?” of als er ideeën zijn, laat het even weten. Voorlopig is de volgende avond op woensdag 29 september in het Dok met een maaltijd. Als je idee hebt om iets te koken/bakken laat het maar even weten voor hoeveel personen.
Om 17.30 uur willen we gaan bidden, om 18.30 uur zijn de gasten welkom. Ik heb weer nieuwe kaartjes laten drukken. Als iemand die wil om uit te reiken laat het maat weten.
De tekst die ik jullie wil meegeven om de komende tijd te proclameren over Fokkesteeg is:
“Hij voerde hen uit donkerheid en diepe duisternis en verscheurde hun banden. Dat zij de Here loven om Zijn goedertierenheid en om Zijn wonderen aan de mensenkinderen omdat Hij koperen deuren heeft verbroken en ijzeren grendels verbrijzeld” Psalm 107:14-16
Een gezegende tijd en een hartelijke groet,
Jenny de Haan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor Uw reactie.