“Er is voor mij een hoopvolle toekomst weggelegd”
Dat was de stelling van vanavond, 2de inloopavond dit jaar, waarin we begonnen zijn om wat meer te doen dan alleen eten met elkaar.
En het was weer een fantastische avond, wel met een kantteking omdat we Ed en Anneke misten.
Ed voelt zich niet goed en kon daarom niet komen terwijl hij de stelling zou inleiden.
We bidden voor Ed en Anneke om herstel en kracht in deze, al zo lang durende, situatie. We geloven dat God ook voor hen ondanks tegenstand en pijn, een hoopvolle toekomst heeft weggelegd.
Lieve Ed en Anneke we hopen dat jullie er weer zijn volgende keer want we missen jullie allemaal!
Alle spontane kokers bedankt! Het eten was weer ‘top’ en zoals altijd overvloedig!
We zaten met ca. 20 mensen aan tafel, dat paste nog net.
Na het eten gingen we in gesprek en het was weer heel spontaan en open. Een gast zei dat hij nog nooit zoveel gehuild heeft als de laatste weken en dat de gesprekken veel bij hem los maken. Hij zei ook dat hij zich thuis voelt op deze avonden en dat hij er vertrouwen in heeft.
Ook deze stelling maakte weer veel los:
“Voor mij geen hoop”
“Ik zie niet verder in de toekomst dan een dag”
“Mijn vader heeft mij altijd gezegd dat het nooit iets met mij zou worden”
“Ik kom nooit meer van mijn verslaving af, het zijn mijn vrienden geworden”
“Een hoopvolle toekomst? Ik werk er hard aan!”
“Ik weet het niet”
Zomaar wat uitspraken van gasten van vanavond.
Ook christenen deelden van de hoop die in hen was en soms ook wel eens op een laag pitje stond.
We lazen daarna een stukje uit Jeremia 29 waar de Heer zegt dat Zijn plan met ons vast staat en dat Hij gedachten van vrede over ons heeft en niet van oordeel om ons een hoopvolle toekomst te geven.
Dat we naar Hem mogen vragen met ons hele hart en dat Hij dan belooft dat Hij ons zal antwoorden.
Daarna hebben we een tijd van gebed gehad met elkaar in de grote kring en de saamhorigheid was groot, er werd ook in 3 talen gebeden: Nederlands, Braziliaans en Roemeens.
Maar de Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan.
Wat was het goed om samen voor de troon van God te komen, hem te danken voor de hoopvolle toekomst en tegelijk alle verdriet en pijn bij hem te brengen.
We hebben gebeden of God onder ons Zijn woning wilde maken en als een gast dan zegt: “Ik voel me hier thuis”, dank geloof ik dat God ons verhoord heeft vanavond, dat Hij de Gastheer was en dat dit ervaren werd.
Dank God voor de Hoop die Hij ons geeft, ook voor vastgelopen mensen.
Dank voor uw/jouw gebeden, we ervaren de kracht daarvan telkens weer.
God zegene jullie en ons en het Dokwerk!
Wilt u bidden voor 3 gasten die a.s. zondag mee naar kerk hopen te gaan?
Een hartelijk groet namens alle Dokwerkers,
Jenny
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor Uw reactie.